همیشه باید باشی
باید باشی تا بغض هایم را قبل از لرزیدن چانه ام بفهمی
و برق نگاهم ، گره ابروانم و قوس لبهایم را درک کنی
باید باشی تا دلیل گریه هایم را از بین بهانه هایم پیدا کنی
و به حرف های بی معنی ام ، با دقت گوش کنی
باید باشی تا به خوشمزگیهای بی مزه ام ، با صدای بلند بخندی
و با دیدن اشکهایم بی اختیار گریه کنی
تو باید همیشه مخاطب خاص من باشی
تا حتی اگر به جای کلمات ، فقط سه نقطه گذاشتم در یک صفحه سفید
مطمئن باشم که میدانی ، یعنی چه ؟ . . .