بی تو همـــین دو نصف نفـــس هم زیادی است ...

صوتت - اگر چه حنجره ات ساز بادى است-

یادآور صداى سه تار "عبادى" است   

همه روز اگر غم خوری غم مدار . . .

زن خوب فرمانبر پارسا                              کند مرد درویش را پادشا

 برو پنج نوبت بزن بر درت                           چو یاری موافق بود در برت

همه روز اگر غم خوری غم مدار                  چو شب غمگسارت بود در کنار

که را خانه آباد و همخوابه دوست                 خدا را به رحمت نظر سوی اوست

چو مستور باشد زن و خوبروی                     به دیدار او در بهشت است شوی

کسی برگرفت از جهان کام دل                    که یکدل بود با وی آرام­دل

اگر پارسا باشد و خوش سخن                     نگه در نکویی و زشتی مکن

زن خوش منش دل فشاند که خوب                که یکدل بود با وی آرام­دل

اگر پارسا باشد و خوش سخن                      نگه در نکویی و زشتی مکن

زن خوش­ منش دل فشاند که خوب                که آمیزگاری بپوشد عیوب

ببرد از پریچهره زشت خوی                           زن دیوسیمای خوش طبع­گوی

چو حلوا خورد سرکه از دست شوی               نه حلوا خورد سرکه اندوده روی

دلارام باشد زن نیکخواه                               ولیکن زن بد خدایا پناه  

مناظره خســـرو با فرهـــاد

  هر کسی را سر چیزی و تمنای کسیست 

ما به غیر از تو نداریم تمنای دگر . . .