بی تو همـــین دو نصف نفـــس هم زیادی است ...

صوتت - اگر چه حنجره ات ساز بادى است-

یادآور صداى سه تار "عبادى" است   

اندام تو میان کمربند کافرت

چون شِعب، در محاصره ى اقتصادى است

رنگین کمان به پیروى از ابروان تو

پیوسته در تصور من، نوک مدادى است

هر جمعه شب، به عشق تو تا مسجد آمدن

مثل نماز جمعه سیاسى - عبادى است

آغوش من براى همیشه از آنِ توست

سلول تنگ سینه ى من، انفرادى است

با اینکه با تو زندگى نوح هم کم است

بى تو همین دو نصف نفس هم زیادى است

همراه من بمان که به ناباوران عشق

ثابت کنیم شاکله ى عشق، شادى است

ثابت کنیم گسترش عشق در جهان

واجب تر از مبارزه با بى سوادى است